Беморларга бериладиган мукофот

Аллоҳ таоло мўъмин-мусулмонга берган дард ҳам унинг гуноҳларига каффорат, даражасининг кўтарилишига сабаб бўлади. Айниқса, тўшакка михланиб ётиб қолган бемор шукр ва сабр қилса, унинг гуноҳлари буткул ювилиб, худди онадан туғилган кундагидек бўлади. 

Саҳоба Шаддод ибн Авс ал-Ансорий разийлалоҳу анҳу бир неча дўстлари билан Дамашқда бир бемор биродарининг олдига касалкўрдига киришибди. 

У зот беморга қараб, “Хурсанд бўлаверинг, мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан қуйидаги ҳадисни эшиоганман”, деб ҳадис айтиб берибдилар:

إِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ : إِذَا اِبْتَلَيْتُ عَبْدًا مِنْ عِبَادِى مُؤْمِنًا فَحَمِدَنِى عَلَى مَا اِبْتَلَيْتُهُ فَإِنَّهُ مِنْ مَضْجَعِهِ كَيَوْمٍ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ مِنَ الْخَطَايَا وَ يَقُولُ الرَّبُّ عَزَّ وَ جَلَّ : أَنَا قَيَّدْتُ عَبْدِى هَذَا وَ اِبْتَلَيْتُهُ فَأَجِرُّوا لَهُ مَا كَنَنْتُمْ تَجِرُّونَ لَهُ قَبْلَ ذَلِكَ وَ هُوَ صَحِيحٌ

“Аллоҳ азза ва жалла: “Агар мўъмин ҳолдаги бандаларимдан бирини (касалликка) мубтало қилсам, у мен мубтало қилган дардга шукр (ва сабр) қилса, модомики у тўшагида бўлар экан, хатоликларидан онаси туққан кундагидек бўлур”, деб айтади. Яна Аллоҳ азза ва жалла (фаришталарига): “Мен бандамни бунга (тўшакка) боғлаб, мубтало қилиб қўйибман. Энди, бундан олдин соғлом ҳолида бериш учун яшириб қўйган ажр-савобларни унга чиқариб беринглар”, дейди” (Табароний, 7/7136; Аҳмад, 4/17159).

Тобеъинларнинг улуғларидан Абу-л-Олия раҳимаҳуллоҳ саҳоба Назр ибн Анас разийаллоҳу анҳунинг зиёратига кирганида, у зот бундай деган эканлар:

كُنَّا نَتَحَدَّثُ مُنْذُ خَمْسِينَ سَنَةً، أَنَّهُ مَا مِنْ عَبْدٍ يَمْرَضُ إِلاَّ قَامَ مِنْ مَرَضِهِ كَيَوْمِ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ وَكُنَّا نَتَحَدَّثُ مُنْذُ خَمْسِينَ سَنَةً أَنَّهُ مَا مِنْ عَبْدٍ يَمْرَضُ إِلا قَالَ اللَّهُ لِكَاتِبَيْهِ : اكْتُبَا لِعَبْدِي مَا كَانَ يَعْمَلُ فِي صِحَّتِه

“Биз қайсидир банда касал бўлса, касаллигидан худди онаси туққан кундагидек бўлиб туриши ҳақида эллик йилдан бери ҳадис айтиб келамиз. Қайсидир банда касал бўлса, Аллоҳ таоло унинг икки котибига (икки елкасидаги фаришталарга): “Бандам соғлом ҳолатида амал қиладиган нарсани ёзиб қўйинглар!”, дейди” (Ибн абу Шайба, 3/10925).

Имом ат-Табароний раҳимаҳуллоҳ “ал-Мўъжам ас-сағир”да уч кун касал бўлиб ётиш гуноҳлардан тозаланиб, онадан янги туғилгандек бўлиб оёққа туришга сабаб бўлади, деган ривоятни келтирганлар:

إِذَا مَرِضَ الْعَبْدُ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمِ وَلَدَتْهُ أُمِّهِ

“Агар банда уч кун касал бўлиб ётса, гуноҳлардан худди онаси туққан кундагидек (пок) бўлиб чиқади” (Табароний, “ал-Мўъжам ас-сағир”, 1/519).

Имом ал-Байҳақий раҳимаҳуллоҳ “Шуаб ал-имон”да бир кун касал бўлиб ётишнинг савобини бу тариқа кўрсатганлар:

مَنْ مَرَضَ لَيْلَةً فَصَبَرَ وَ رَضِىَ بِهَا عَنِ اللهِ خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَيَوْمٍ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ

“Кимки бир кеча касал бўлса, сабр қилиб, унга Аллоҳдан рози бўлса, гуноҳлардан худди онаси туққан кундагидек (пок) бўлиб чиқади” (Байҳақий, “Шуаб ал-имон”, 7/9868; Суютий, “Жомеъ ал-аҳодис”, 21/23965),

Калимуллоҳ домла Маҳмудов

“Ҳидоя” ўрта махсус ислом

таълим муассасаси мударриси